Witajcie :)
Dzisiaj chciałam pokazać nieco tajemniczą, nostalgiczną kartkę.
Mnie ona kojarzy się z kolorem starych kotar w teatrze,
za którymi kryło się tyle ciekawych i bardzo tajemniczych historii :)
Zobaczcie sami...
Pozdrawiam serdecznie :)
Cudna jest ta kartka... jak z resztą wszystkie Twoje prace... Jestem nimi okropnie zachwycona :-)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
piękna kartka... kolory cudne..
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńDorotko, budzik najbardziej nostalgiczny jest, kiedy się go wieczorem nakręca, bo rano z nostalgią nie ma już nic wspólnego :-)
OdpowiedzUsuńNiemniej kartka świetnie oddaje klimat starego teatru i przykurzonych kotar, o których mówi się, że kiedyś podobno były różowe, ale to pamięta tylko pani Franciszka - garderobiana. Kwiaty, jak z kapelusza od scenicznego kostiumu. No i ta zgubiona przez suflera kartka z tekstem....super!!!
Małgosiu to trzymajmy się wersji, że ten klimat to wieczorny niech będzie, żeby ta nostalgia jednak została :)
OdpowiedzUsuńśliczna kartka ! :)
OdpowiedzUsuńFenomenalna, a Małgosia pięknie w słowa Twoją kartkę ubrała :)
OdpowiedzUsuńPiękna!!!
OdpowiedzUsuńGorgeous card & I totally love the mini alarm clock in the centre panel
OdpowiedzUsuńKarteczka rewelacyjna.
OdpowiedzUsuńZegarki w kartkach wprost uwielbiam!!!
OdpowiedzUsuńNiezmiernie interesujące miejsce i wspaniale czyta się twoje teksty :) Czekam na kolejne a także zapraszam do siebie na moją strone on-line - prawdopodobnie jeszcze nie raz tu wpadne poczytać twoje teksty ;-)
OdpowiedzUsuń